Hejtujemy komedie romantyczne.

Mydlą oczy i robią ludziom wodę z mózgu. Jako nastolatka „karmiłam się” komediami romantycznymi, tymi  na maksa nierealnymi historiami. Naiwne! Wiara w to, że takie historie zdarzają się naprawdę to był jednak bardzo krótki epizod w moim życiu, którego praktycznie nie pamiętam. Potem jak przystało na rozsądną dziewczynę, wyśmiewałam nierealność fabuły tego typu filmów. I co z tego? Skoro każda kobieta choć przez chwilę marzy, żeby być bohaterką „Love actually” czy „Friends with benefits” lub jakiegoś innego romansidła. Na pewno są takie kobiety, które takich marzeń nie mają, ale jestem co do tego przekonana, że jest ich naprawdę niewiele. Mimo, że generalnie wolimy oglądać ambitniejsze kino, to do tych filmów często wracamy, bo to takie urocze, takie dołujące, takie piękne.

Cholerne filmy z cholernym happy endem! I może jestem nieco zgorzkniała i może zachowuję się jak typowy Polak, który uwielbia narzekać. Co z tego? Przecież to prawda i mam do tego prawo, przynajmniej choć trochę, byle nie za często. W prawdziwym życiu historie z komedii romantycznych nigdy nie mają tak wspaniałego zakończenia, mężczyzna wcale się aż tak nie stara, albo nie potrafi powstrzymać się od robienia głupot. W prawdziwym życiu rzadko się zdarza taka miłość od pierwszego wejrzenia, miłość, którą obie strony darzą się nawzajem. Życie jest zdecydowanie bardziej brutalne! Najwyraźniej Ktoś na górze woli jednak czarny humor, a nie cukrowe komedie romantyczne.

Generalnie pewnie jeszcze zdarzy mi się obejrzeć film z gatunku, który dzisiaj tak mi przyszło hejtować, ale myślę, że dopiero za jakiś czas. Życie trzeba wziąć w swoje ręce i samemu je kreować, a nie użalać się nad tym, że żaden scenariusz z taniego romansidła nie chce przypadkiem zdarzyć się w naszym życiu. Dlatego obecnie mówię karmieniu ludzi naiwnymi bajkami, czasem doprowadzającymi do łez (szczególnie w chwilowych brakach stabilności emocjonalnej), stanowcze nie! Czas wziąć się w garść i wyrosnąć z tego!